Αμερικανική Terra Cotta και Teco

12 Απριλίου, 2023 0 By admin

Ο αρχιτέκτονας John Eifler ηγήθηκε της αποκατάστασης του πλούσιου σε πλακάκια σπιτιού που ήταν το σπίτι του William Day Gates, ιδρυτή της American Terra Cotta & Ceramic Company. Η δουλειά του Eifler στο Trails End του φέρνει έναν πλήρη κύκλο: «Μεγάλωσα με ένα παιδί του οποίου ο παππούς ήταν ο Fritz Wagner, ο μοντελιστής που έγινε αντιπρόεδρος της αμερικανικής Terra Cotta», αποκαλύπτει.

Ο Louis Sullivan, ο μέντορας του Frank Lloyd Wright και συχνά θεωρείται ο πατέρας της σύγχρονης αρχιτεκτονικής, εμφανίζεται σε αυτή την ιστορία. Κάποια στιγμή δούλεψε στην αμερικανική Terra Cotta με τον διάσημο μοντελιστή Kristian Schneider. Μαζί ανέπτυξαν τα κυματιστά σχέδια σε τερακότα που έγιναν γνωστά ως Sullivanesque στολίδι.

Ο μοντελιστής Kristian Schneider στέκεται με ένα πήλινο μοντέλο που θα χρησιμοποιηθεί για να ρίξει ένα αρνητικό για την παραγωγή τερακότας για ένα κτίριο που σχεδιάστηκε από τον Louis Sullivan. Ο Schneider ήταν περιζήτητος από τους Αμερικανούς Terra Cotta, Northwestern Terra Cotta και άλλους ανταγωνιστές, εν μέρει λόγω της σχέσης του με τον Sullivan.
*Φωτογραφία: Ευγενική προσφορά του John Eifler*

Ο William Day Gates (1853–1935) ήταν δικηγόρος στο Σικάγο όταν επέστρεψε στην περιοχή της Crystal Lake της νιότης του και επένδυσε σε ένα εργοστάσιο κεραμιδιών που κατασκεύαζε τούβλα και πλακάκια αποχέτευσης. Το 1887 μια πυρκαγιά κατέστρεψε αυτό το εργοστάσιο. Ο Γκέιτς το ξαναέχτισε και μετονόμασε την εταιρεία American Terra Cotta & Ceramic – το πρώτο εργοστάσιο αρχιτεκτονικής τερακότας της χώρας: πυρίμαχο, ευέλικτο σε χρώμα και υφή, φθηνότερο από την πέτρα. Χρησιμοποιήθηκε για τη διακόσμηση του εξωτερικού κτιρίων από ουρανοξύστες έως κινηματογραφικές αίθουσες.

Το 1895, ο Γκέιτς και η παρέα πειραματίζονταν με πηλό και λούστρο για αγγεία τέχνης. Ορισμένες πηγές προτείνουν ότι το ψήσιμο σε δοχεία ήταν ένας τρόπος για να αυξηθούν τα κέρδη, καθώς τα δοχεία γέμιζαν κενά μεταξύ των κύριων αρχιτεκτονικών στοιχείων στον κλίβανο. Η κεραμική Teco (από ένα portmanteau από terra + cotta) εισήχθη εμπορικά το 1902 και κέρδισε αμέσως την εύνοια των αρχιτεκτόνων της Σχολής Prairie. Η Just Art Pottery, μια τοποθεσία συλλεκτών, λέει ότι οι αρχιτέκτονες Sullivan, Wright και Elmslie σχεδίασαν γλάστρες Teco, αν και ο ίδιος ο Gates ήταν υπεύθυνος για πολλά από τα 500 καλούπια που τελικά κατασκευάστηκαν.

Ο Gates επηρεάστηκε από τις προοδευτικές φιλοσοφίες της εποχής, συμπεριλαμβανομένου του κινήματος Arts & Crafts και ανησυχιών για τις συνθήκες εργασίας στα εργοστάσια. Σύμφωνα με την Crystal Lake Historical Society, «το εργοστάσιο απασχολούσε εκατοντάδες ντόπιους άνδρες, πολλοί από τους οποίους ήταν μετανάστες από… Σουηδία, Νορβηγία, Ιρλανδία και Γερμανία». Ένα άρθρο εφημερίδας του 1915 περιγράφει την εταιρεία και την ομώνυμη πόλη ως εξής: «Η Terra Cotta είναι ένα χωνευτήρι όπου η γνώση όλων των καλύτερων στην τέχνη και την αρχιτεκτονική, τη χημεία και την επιστήμη μετατρέπεται από το μαγικό άγγιγμα της ιδιοφυΐας σε κατασκευές υλικά. και η κεραμική που συγκαταλέγεται στα υψηλότερα δείγματα κεραμικής τέχνης». Όπως και με το εργοστάσιο του Stickley, το έργο ήταν ένας πρακτικός συμβιβασμός μεταξύ χειροτεχνίας και μαζικής παραγωγής.

Βάζο που σχεδιάστηκε από τον William Day Gates και κατασκευάστηκε από την Gates Potteries (γνωστή και ως Teco Pottery), περ. 1901–22. Σε ύψος 22 ιντσών, πουλήθηκε ως δοχείο για ομπρέλες και μπαστούνια.
*Φωτογραφία: metmuseum.org/art/collection/search/9314*

Το λείο, μικροκρυσταλλικό, ματ λούστρο που συχνά αναφέρεται ως Teco Green αναπτύχθηκε νωρίς και ανεξάρτητα από το παρόμοιο λούστρο που χρησιμοποιούσε ο Grueby. Δείγματα του διακοσμητικού έργου από τερακότα μπορείτε να δείτε στο Σικάγο, συμπεριλαμβανομένου του κτηρίου Wrigley, και στο κέντρο της Crystal Lake.